Świadczenie urlopowe, jeśli nie istnieje zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, może być zwolnione z obowiązku opłacania składek na ZUS

Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych służy finansowaniu różnych form wypoczynku, działalności kulturalnej czy rekreacyjnej, a jego wysokość oparta jest na tzw. odpisie podstawowym – wskaźniku wyliczanym na podstawie przeciętnego wynagrodzenia. Jego utworzenie jest obligatoryjne dla pracodawcy, który zatrudnia co najmniej 50 pracowników.

ZUS rozpatrywał przypadek pracodawcy, który nie prowadzi ZFŚS, ale mimo to zamierza wypłacać swoim pracownikom świadczenie urlopowe z własnych środków. Warunkiem byłoby wykorzystanie przez pracownika co najmniej 14 dni urlopu w danym roku, a sama wysokość świadczenia nie przekroczyłaby kwoty odpisu podstawowego wskazanego w art. 3 ust. 4 ustawy o ZFŚS.

Przedsiębiorca zapytał, czy takie świadczenie – mimo braku funduszu – może korzystać ze zwolnienia z oskładkowania, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej (Dz.U. z 2025 r., poz. 316). Przepis ten wyłącza z podstawy wymiaru składek świadczenia urlopowe wypłacane zgodnie z przepisami ustawy o ZFŚS, do wysokości odpisu podstawowego.

ZUS przyznał mu rację. Uznał, że wypłata świadczenia w takim przypadku nie będzie stanowić podstawy do naliczenia składek na ubezpieczenia społeczne, ponieważ mieści się w wyłączeniu określonym w rozporządzeniu. Podkreślił, że choć świadczenie to stanowi przychód w rozumieniu ustawy o PIT, to z racji szczególnych przepisów – nie podlega oskładkowaniu.

Podsumowując, ZUS potwierdził, że nawet jeśli pracodawca nie prowadzi ZFŚS, może wypłacać świadczenia urlopowe zwolnione ze składek – pod warunkiem, że ich wysokość nie przekroczy ustawowego limitu i są one wypłacane zgodnie z zasadami wskazanymi w ustawie.

Podstawa prawna: Decyzja ZUS (DI/100000/43/448/2025)